Mooi is dat: dacht hij lekker bezig te zijn tijdens zijn zelf opgelegde vegan maand een jaar geleden, bleek die uitdaging helemaal nog niet zo eenvoudig. Want met de beste wil van de wereld kocht Giel soms per ongeluk toch weer een product waar dan ei in zat. Of nam hij honing (‘ja ik dacht: natuurlijker kun je het niet hebben…’) tot hij ontdekte dat dat verre van vegan was. En ook at hij ineens nogal veel Oreo-koekjes, want ja, die mag je als vegan, maar dat was nou ook weer niet helemaal de bedoeling van zijn vegan maand. Het mooie aan de Veggie Challenge van ProVeg is dat deze juist een oplossing biedt voor deze praktische uitdagingen, met een app, gevarieerde recepten en een coach.

Schuldgevoel

De video die hij van zijn plantaardige avontuur maakte, heeft hij nu, een jaar later, nog steeds niet afgemaakt. ‘En dat komt eigenlijk omdat ik nog steeds niet zo goed weet wat mijn conclusie is,’ geeft hij toe. De challenge heeft Giel geholpen minder dierlijke producten te eten, maar volledig vegan is hij niet. ‘Ik eet tegenwoordig zo’n 80 à 90 procent plantaardig, maar ik ben er nog niet uit of ik de 100 procent ooit ga halen. Eerst voelde ik me daar schuldig over. Dan knaagde het bijvoorbeeld aan me dat ik nieuwe leren schoenen kocht. Inmiddels ben ik daar iets relaxter over. Dit voelt voor mij op dit moment goed – ik doe wat ik kan. Maar ik moet ook eerlijk zijn: misschien zit ik het nu weer goed te lullen voor mezelf.’

Betere balans

Wellicht is zijn conclusie wel dat hij juist pleit voor balans. ‘Kijk,’ legt hij namelijk even later uit, ‘je leeft op aarde en je kunt er niet omheen dat je daarmee een negatieve impact hebt op het klimaat. Maar je kunt wel bewuster stilstaan bij je keuzes. Waar ik met mijn podcast Kukuru mensen bewust wil maken van keuzes op het gebied van spiritualiteit en zelfontwikkeling, wil ik met dit ambassadeurschap mensen wijzen op de impact van hun eetpatroon op het klimaat.’

De sleutel naar die goede balans is volgens de dj om vooral weg te blijven van het alles of niets. ‘Ik was altijd de man die zei: ik hou van varkens, maar ook op mijn brood. Dat zou ik nu niet meer zo zeggen, maar een uitstapje naar vis, of kip maak ik soms nog wel. Je gaat ook niet ineens vijf dagen per week naar de sportschool. Je bouwt het op, in kleine stapjes.’ En als je volgens Giel dan die eerste stap neemt, leer je vanzelf meer plantaardige producten kennen die je aanspreken. Op die manier wordt een vegan voedingspatroon na een tijdje misschien wel de basis, net zoals dat nu bij hem het geval is. ‘Tijdens mijn eigen challenge ontdekte ik bijvoorbeeld de Beyond Meat-burger, die ik nu vaak eet. Net als de salamiplakjes van Wheaty trouwens, die zijn zo lekker, daar sla ik geregeld een hele stapel van in.’

King of the oven

Zo’n burger bakken, nou ja oké, dat gaat nog wel, maar veel meer aan koken doet Giel zelf niet. ‘Nee joh,’ lacht hij. ‘Een beetje luxe-praat dit, maar ik haal graag af en verder ben ik absoluut king of the oven. Ik gooi daar van alles in, van Vegan Masters bijvoorbeeld. En binnenkort probeer ik weer iets nieuws: maaltijden van PlantB. Verder vind ik dat je vooral niet teveel kruiden op groenten moet doen. Een goede wortelschotel zonder poespas uit de oven is gewoon top. Puurder kun je het niet krijgen. Rauwe tomaat, komkommer, of bleekselderij als snack: daar hou ik van.’

Tot slot dan tóch nog een conclusie. Want als je een plantaardig voedingspatroon niet probeert voor de dieren, of voor het klimaat, bepleit Giel, doe het dan voor jezelf. ‘Kijk eens kritisch naar de brandstof die je in je eigen lichaam gooit. Kies je het beste, of het slechtste? Voor mij is het antwoord op die vraag in elk geval duidelijk.’