‘Ik bedacht allerlei smoesjes en uitwegen om niet helemaal plantaardig te gaan: ik eet al grotendeels veganistisch, dat is toch al voldoende? Af en toe een eitje, dat kan toch best? Elk etiket lezen om te checken of het product vegan is, dat is toch enorm ingewikkeld en tijdrovend? Het leek me zó lastig. Op een dag besloot ik om veganisme gewoon een kans te geven. Al was het alleen al om te ervaren of mijn twijfels gegrond waren. Het kon ook wel eens reuze meevallen.’

Positieve insteek

‘Ik kwam op het idee om aan een challenge mee te doen waarbij ik elke dag een mailtje zou ontvangen met tips en informatie. Ik wilde vooral meer te weten komen over waarom stoppen met zuivel, kaas en eieren goed is voor de dieren, de planeet en mijn eigen gezondheid. Daarvan was ik niet goed op de hoogte. Al rondsnuffelend op het internet stuitte ik op de Veggie Challenge. De positieve benadering sprak me meteen aan. Als deelnemer krijg je een duwtje in de richting naar een meer plantaardig dieet zonder dat tegen je gezegd wordt wat wel of niet mag en moet.’

Nieuwe wereld

‘De challenge is voor mij een ontzettend interessant en leerzaam proces. Er is een compleet nieuwe wereld voor me open gegaan. Ik verdiep me steeds meer in de verschillende aspecten van plantaardig eten: door het lezen van boeken en het kijken van films en documentaires. Hoe meer ik erover lees en zie, hoe meer ik ermee vertrouwd raak. Bovendien ervaar ik meer innerlijke rust, omdat ik nu keuzes maak waar ik echt achter sta. Alhoewel ik het in de praktijk soms best moeilijk vind om op een relaxte manier om te gaan met allerlei vragen en meningen die ik vanuit mijn omgeving krijg.’

Onderwerp van discussie

‘Maar wat eet je dan wel? Is dat niet extreem? Waar leg je dan de grens? Een grazende koe buiten in de wei heeft toch best een goed leven? Was is er mis met vis die zo uit de zee gevangen is? Veganistisch eten maakt veel discussie los, waardoor het onderwerp soms zwaar kan overkomen. Ik hou het liever luchtig en vind dat iedereen zijn eigen weg hierin mag bewandelen. Daarbij voel ik me niet geroepen om anderen over de streep proberen te trekken. Al zou het natuurlijk heel mooi zijn als een compleet plantaardig eetpatroon als iets heel gewoons gezien wordt, in plaats van iets uitzonderlijks.’

Motiverende coach

‘In mijn omgeving ken ik niemand die volledig veganistisch eet. Ik ben daarin een eenling. Ik vind het daarom erg fijn dat ik van mijn persoonlijke online coach allerlei tips & tricks krijg. Dat maakt de Veggie Challenge een stuk leuker. Ik hoef het niet alleen te doen. Mijn coach denkt echt met me mee. Zo van: “Let hier eens op” of “Heb je daar aan gedacht?”. Nu ik iemand heb die dit pad eerder heeft bewandeld, ontdekte ik dat het helemaal niet raar is dat ik af en toe tegen iets aanloop. Mijn coach heeft een heel enthousiaste en positieve insteek en zegt dan zoiets als: “Het hoeft allemaal niet zo streng. Als het een keer misgaat: dat maakt niet uit. Daarna kun je gewoon weer verder gaan”. Daardoor is het deelnemen aan de challenge voor mij een heel prettige ervaring. Het is een proces van vallen en opstaan waarbij ik niet vanaf de eerste dag honderd procent veganistisch hoef te zijn.’

Even omschakelen

‘Thuis ben ik opgegroeid met: “Melk is goed voor elk” en “Een ei hoort erbij”. Dat gedachtegoed zit zo diep in mij verankerd. Door mijn stap van vega naar vegan ontdekte ik een heel andere manier van eten en koken. Die omschakeling kost tijd, maar vind ik ook heel leerzaam en leuk. Zo grijp ik bijvoorbeeld naar groenten die ik voorheen niet in mijn repertoire had en experimenteer ik veel met kruiden en specerijen. Vegan junk food is niet mijn ding. Mijn buik vaart het best op een onbewerkt en plantaardig dieet. Ik ben teruggegaan naar de basis. Naar meer eenvoud in mijn voeding, met meer seizoensgebonden producten.’

Minder is meer

‘Laatst zei iemand tegen me: “Dan kun je dus gewoon lekker driekwart in de supermarkt overslaan”. Ik dacht: hè ja, zo kun je het ook bekijken. Ik kan hele productgroepen links laten liggen en me alleen focussen op wat past bij mijn waarden. In feite maak ik het daarmee voor mezelf een stuk makkelijker.’