Meet the vega: Christine – VeggieChallenge deelnemer

Christine is 47 jaar, getrouwd, heeft twee dochters van 16 en 12 en werkt als tekenlerares op een middelbare school. Toen ze in juli 2017 mee deed aan de VeggieChallenge heeft ze besloten om voortaan als veganist door het leven te gaan. En dat was geen makkelijke keuze. Christine was voor de VeggieChallenge een tijdje vegetariër maar vond dit lastig vol te houden. Wat ervoor heeft gezorgd dat de knop om ging en wat de deelname aan de challenge haar heeft gebracht kun je lezen in dit interview.

Hoi Christine, leuk dat je mee wilt werken aan het interview! Je hebt een tijdje geleden meegedaan aan de VeggieChallenge, hoe heb je deze periode ervaren?

Ik vond het erg leuk om mee te doen aan de VeggieChallenge. En eigenlijk kwam de VeggieChallenge precies op tijd. Ik was mezelf meer aan het inlezen en verdiepen in veganisme en was er steeds meer mee bezig toen ik de VeggieChallenge tegen kwam. Ik heb mezelf ingeschreven en het was eigenlijk echt het extra duwtje in de rug wat ik op dat moment nodig had. Vooral mijn ervaringen delen en die van anderen te zien vond ik erg leuk. Maar ook welke producten al toevallig vegan waren en alle recepten waren erg handig.

Was de VeggieChallenge moeilijk? Of ging het je eigenlijk wel makkelijk af?

Aan het begin vond ik het best moeilijk, en dan met name kaas. Toen ik op YouTube het filmpje “dairy is fucking scary” zag vond ik het enorm heftig. Ik heb enorm zitten huilen en heb het filmpje ook aan mijn man laten zien. Toen mijn man het zag was hij erg geschrokken, hij was zich hier niet van bewust en is op zoek gegaan naar diervriendelijke zuivel. Hij kwam na onderzoek uit bij biodynamische zuivel en mijn gezin besloot om hier op over te stappen. Toen er volle melk in huis was met zo’n dikke laag room kwamen mijn jeugdherinneringen naar boven, ik kreeg ontzettend veel zin in deze melk.

Nadat ik een aantal keer had “gezondigd” en een glas volle melk had gedronken merkte ik dat ik erg veel last kreeg van buikkrampen en misselijkheid. Ik bleek lactose-intolerant te zijn, dit kwam extra naar voren omdat ik lange tijd geen zuivel had gedronken of gegeten. Vanaf dat moment was het eigenlijk heel erg makkelijk. Met ei, honing en vlees laten staan heb ik niet zo veel moeite gehad. Ik heb ooit gelezen dat in kaas een verslavend stofje zit, dus eigenlijk is niet zo gek dat ik hier lastig van af kon blijven. Toen ik erachter kwam dat ik lactose-intolerant was ben ik op zoek gegaan naar vegan kaas. Ik vond het eerst helemaal niet lekker, maar inmiddels geniet ik zo af en toe best van een rijstwafel met een plakje Wilmersburger.

Vegan fudge naar het recept van Lisa Goes Vegan

De challenge zit er nu al even op. Hoe gaat dat nu?

Het veganisme blijft een proces, ik ben er nog niet helemaal en leer nog steeds heel veel. Thuis eet ik helemaal vegan en heb bijvoorbeeld mijn make-up geveganized. Maar vooral in sociale situaties vind ik het nog lastig. Dat het gezellig is aan tafel vind ik belangrijk, ik vind het dan ook lastig om discussies aan te gaan in een restaurant en wil zeker niet overkomen als een zeikerd. In restaurants zijn er niet altijd opties en ontkom je er niet altijd aan. Dat zorgt soms voor problemen, maar meestal komen we hier wel uit.

Je vertelde eerder over het filmpje “dairy is fucking scary”, was dit ook echt waar de knop om ging wat betreft veganisme?

De knop ging eigenlijk daarvoor al om. Ik was altijd dol op vlees maar na het zien van een aflevering van de keuringsdienst van waarde die ging over kwasten van varkenshaar ging die knop echt om. Toen ik zag hoe deze dieren levend aan haken werden gehangen ben ik gelijk gestopt met vlees eten. Ik zie op internet veel filmpjes en verhalen over dierenleed en kan hier erg slecht tegen. Zo volg ik bijvoorbeeld Earthling Ed en zijn verhalen over dieren redden roepen enorm veel emoties bij mij op. Dieren die gered worden maken mij wel blij. Zo heb ik bijvoorbeeld het nieuws rondom koe Hermien gevolgd en als ik haar dan zie in het rusthuis met al die andere koeien dan denk ik zo hoort het gewoon. Dieren horen niet op ons bord. Dieren hebben het recht om een mooi leven, om oud te worden en uiteindelijk een mooie begrafenis of crematie te krijgen.

Chickpea Pie naar het recept van VeganRicha

Je hebt een gezin, hoe combineer je jouw gezinsleven met het veganisme?

Mijn man en kinderen eten niet veganistisch. We eten als gezin wel zoveel mogelijk veganistisch, ze eten iedere dag met mij mee en dit kost dan ook echt geen extra tijd. Een keer in de week eten mijn man en kinderen vlees terwijl ik vegan eet. We combineren dat met gebakken aardappels, groenten en iets lekkers als stoofperen bijvoorbeeld. Ik respecteer hun keuze en zij respecteren ook die van mij. Er wordt ook volop met mij meegedacht hoor. Zo houd ik erg van bakken, toen ik voor de verjaardag van mijn zus een vegan taart wilde bakken heeft mijn dochter op internet meegezocht naar recepten en vegan baktips. Maar ook toen ik mijn make-up wou veganizen heeft een van mijn dochters veel uitgezocht op internet hierover.

Je gezin reageert dus heel erg goed op jouw keuze, hoe gaat de rest van je omgeving hiermee om?

De meeste mensen vinden het oke en de reageren eigenlijk heel positief. Het komt soms voor dat er negatief wordt gereageerd. Als ik uit eten ga met een bekende dan geef ik aan dat ik ergens wil gaan eten waar ik ook keuze heb om veganistisch te eten en niet alleen maar frietjes of salade wil eten. Ik wil niemand voor het hoofd stoten.

Er zijn tegenwoordig zoveel plekken waar je zowel vlees kunt eten en een aantal vegan gerechten op de menukaart staan of juist vega restaurants waar je prima als vleeseter kunt gaan eten. Ik heb maar een keer meegemaakt dat iemand hier moeilijk over deed, maar uiteindelijk hebben we toch een plek gevonden om te gaan eten. Ik moet zeggen dat er soms toch wel flauw wordt gereageerd, toen ik het ooit aan een groepje collega’s vertelde dat ik vegan ben, begon een van mijn collega’s opmerkingen te maken als “ik hou echt van barbecueën” en “houden jullie ook zo van vlees?”. Op dit soort opmerkingen probeer ik zo min mogelijk in te gaan. Ik vind het namelijk een heel erg persoonlijk en emotioneel onderwerp. Gelukkig reageren de meeste mensen juist erg begripvol.

Waar haal je inspiratie voor recepten en je vegan lifestyle vandaan?

Ik haal mijn inspiratie vooral van het internet. Ik vind het leuk om mensen te volgen die al langere tijd vegan zijn. Via Facebook ontdek ik allerlei vegan websites. The Buddhist Chef of Vegan Richa bijvoorbeeld, die hebben echt geweldig lekkere recepten. Ik heb het boek van Lisa Goes Vegan en de Vegarevolutie in huis waar ik veel inspiratie uit haal. Voor mijn verjaardag heb ik het kookboek Heel Veel Veg gekregen, daar staan ook heel veel lekkere recepten in. Verder doe ik via internet veel research naar waar ik bepaalde vegan producten zoals make-up kan kopen. Het is eigenlijk wel heel erg leuk om dit allemaal uit te zoeken, ook al gaat dit wel eens mis. Zo kocht ik ooit een mascara waarvan ik dacht dat ‘ie vegan was en kwam ik er via een vegan app achter dat er een ingrediënt in zit dat bleek te zijn gemaakt van vermalen regenwormen, wie verzint zoiets?!

Zelfbedachte feestvarken verjaardagstaart met oreo

Stel, je krijgt gasten te eten. Met welk vegan recept zou jij ze willen “overtuigen”?

Ik heb heel erg veel favorieten recepten eigenlijk! De chickpea pie van Vegan Richa, wraps met kikkererwten die een beetje van mezelf zijn en een beetje van Lisa Goes Vegan zijn of de mushroom pie van de Buddhist Chef. Je mist eigenlijk helemaal niks aan deze vegan gerechten, alles is zo rijk aan smaak en het is ook zo leuk om alles opnieuw uit te zoeken. Ik heb een eigen kookschrift, en waar ik eerst alleen nog de vegetarische gerechten maakte zonder kaas heb ik nu juist alle gerechten opnieuw uitgevonden. Ik houd erg van koken en geniet er echt van om hiermee bezig te zijn.

Wat zou je graag willen delen met iemand die twijfelt over deelname aan de VeggieChallenge?

Wees vooral niet te streng voor jezelf. Het is een proces dat je doorstaat en je kan niet in een keer om gaan. Doe het in kleine stapjes. Uiteindelijk doe je alles met goede intenties. Ik vind het super mooi om te zien dat mensen denken aan de wereld om hun heen. Veel mensen doen het vooral voor het dierenwelzijn maar eigenlijk is het goed voor alles. Het is goed voor het milieu, jezelf en de dieren natuurlijk. Ik vind het in ieder geval goed dat mensen bewust bezig zijn en daar heb ik respect voor.

Is er nog iets wat je graag wilt delen met de volgers van ProVeg? Een favoriet recept bijvoorbeeld.

Nou, de fudge van Lisa Goes Vegan is eigenlijk wel echt iets wat je een keer moet proberen. Ik heb hier ook met mijn werk op school harten mee gewonnen. Voor de kerstviering had ik de fudge gemaakt en toen ik ze op de gang aanbood aan een collega vond ‘ie ze echt goddelijk. “Lekker is het he, en het is vegan” zei ik. Mijn collega kon het echt niet geloven. Zo leuk!

Bedankt voor dit open interview Christine! Ben je geïnspireerd door dit interview en wil je jezelf graag uitdagen om (meer) plantaardig te gaan eten? Schrijf je dan in voor de VeggieChallenge en ontvang een maand lang recepten en informatie over de vega lifestyle.